Şekersiz Dondurma Tarifi - 1 - Cevizli
Geçenlerde Esra, Şeker Saçmalığı konusunu güzelce yazmıştı… 2,5 yaşını geçen Mira, halen 12-18 aylık kıyafetlerini mini olarak giymeye devam ediyor ya, çocuk kıyafetlerinin bedenlerindeki gariplik fazlasıyla dikkatimizi çekmişti. Hangi persentilde olduğunu geçen seneden bu yana takip etmeyi bırakmama rağmen çok minik bir çocuk olmadığını da görebiliyorum. Ancak şeker tüketimi konusunda, 2 yaşına kadar koruduğum yaklaşımımı, eski katılığında koruyamadığımın da farkındayım ve bundan rahatsızım. 2 yaşa yaklaşırken, sadece çikolata ve dondurma ile başladığımız tanışma süreci ardından gelen talep etme hızı beni korkutmaya yetti. Şimdilerde çikolatanın lezzeti konusunda hem fikir olduğumuzu biliyor ancak çok az miktarda ve evde yenecek bir şey olduğunu düşünüyor. Dondurma ise zayıf noktası… Cenk de gerçek bir dondurma canavarı olduğundan, armut dibine düştü..
Biliyorum, Mira da marketlerdeki cafcaflı paketlerin sadece oyuncak olmadığını ve kötü gıdanın şeytani çekiciliğini istemesem de bir ara öğrenecek. Benden öğrenmesine ise gerçekten hiç gerek yok… Oysa sağlıklı beslenme üzerine damak tadını geliştirmek için - hele ki günümüz koşullarında - çok özel bir çaba harcamak gerekiyor. Bunu benden başka öğrenebileceği bir yerde yok. Çocukluk alışkanlıklarını sonradan değiştirmek nereye kadar mümkün ki? Hem her zaman, herkes için en güzel yemek annesinin yaptığı değil midir?
