Mira’nın Bahçesi

Bir kaç hafta önce Mira’nın kız arkadaşları ile AOÇ Hayvanat Bahçesi‘nde buluşmuştuk. Teknik sorunlarım nedeni ile pek fotoğraf çekememiştim. Fotoğraf olmayınca yazı da koyamadım. Kızlar açısından çok güzel bir gündü. Selin, Zeynep ve Ada‘nın bloglarına bakarsanız günün detaylarını görürsünüz. Çocuklar için şu an heryer, herşey yeni, farklı, keşfe açık… çok eğlendiler. Ama biz anneler aramızda dillendirmesek de kentimizin hayvanat bahçesinin durumuna çok üzüldük. Çok kısa bir süre önce medeni standartlarda bir hayvanat bahçesini görmüş olmam ise içimin çok daha fazla acımasına neden oldu.

AOÇ Hayvanat Bahçesi’nin temelleri modern bir anlayışla 1933 yılında atılmaya başlanmış ve 1940 yılında halka açılmış. Bugün 32 hektarlık bir alan üzerinde 199 türden 2500 hayvana evsahipliği yapıyor. Ancak zamanının modern hayvanat bahçesi geçen yıllarda ne yazık ki fena halde yıpranmış. Zamanında yapılacak basit yatırımlar ile bizim hayvanat bahçemizin de Madrid’teki gibi bir yer olabileceğini düşünmeden edemiyor insan… Okuduğum haberlere göre AOÇ Hayvanat Bahçesi, Ankara Büyükşehir Belediyesi’ne devredilmiş. Ankara Hayvanat Bahçesi Atatürk Orman Çiftliği`ndeki Çimento Fabrikasının bulunduğu verimsiz tarım alanına taşınacakmış. Yeni hayvanat bahçesi dünyanın en büyük ve en modern hayvanat bahçelerinden biri olacakmış. Hepimiz için hayırlısı olsun diyelim…

Read more…

Araya bir Eskişehir, bir de Antalya girdi. Bunlar Mira’sız olunca anlatacak fazla bir şeyim yoktu. Sabahın köründe o uyanmadan gittim, gecesine döndüm uyuyordu… Yanıbaşımda oturmalarına rağmen babam için hiç yardımcı olamıyorum. Annem çok yoruluyor… Bu arada kardeşim Baha ve eşi Özge Amerika’dan destek kuvvet geldiler… Ben daha ne olduğunu anlamadan 2 haftacık kalıp, geçen Cuma da geri döndüler. O günlerin kısa bir özetini geçerim bir ara… Ama önce ruhuma iyi gelen, sözde iş gezimize kaldığım yerden devam edeyim. Bir ay oluyor gidip geleli… Yine de yazayım… Hem Mira’nın bilinçli olarak en çok eğlendiği gezi olması dolayısıyla burada yer alması şart… Hem de Evora’yı bu kadar anlattıktan sonra Madrid’te de haksızlık olmasın…

Mira’cım henüz içimde 3 aylık bir mercimek iken Cenk ile iki günlüğüne gelmiştik Madrid’te… Ama koskaca bir öğlenden sonrasını ve geceyi bulantı ve baş dönmesi ile uyuyarak geçirmiştim. Oysa hamileliğim boyunca pek rahattım. Son güne kadar çalışmış, bir sürü seyahat ve kongre sığdırmıştım. Dönüp dönüp Madrid’e yazık oldu demiştim. Bir gün mercimekle gelmeyi dilemiştim.

Read more…