Babam derinlerde uyurken…
Tam 8 gündür babam hiç gözünü açmadan uyuyor. Bilinci kapandı… Yüzü çok huzurlu… Ağrısı sızısı yok demekmiş bu durum… Doktoru “artık rahat bırakın adamcağızı… herkesin kendi yatağında huzurla ölme hakkı vardır…” diyor. Dua etmekten öte hiçbirimizin ve hiçkimsenin yapabileceği bir şey yok…
Nasıl oluyor bilmiyorum ama hepimiz pek metanetliyiz… Kimse sızlanmıyor. Yapamadıklarımızdan yaşayamadıklarımızdan değil yaşanmış güzel günlerden bahsediliyor. Anılar tazeleniyor hatta gülünüyor. Gerçi eninde sonunda, bizler sabah oluyor işimize gidiyoruz, gece oluyor evimize geliyoruz. Annem ise 7 gün 24 saat başında… Annem dimdik durunca da bize diyecek söz kalmıyor. Bugün Baha ile Özge de geliyorlar Amerika’dan… Babacım bilse keşke hepimizin yanında olduğunu…
Babam bu derin uykusuna geçmeden önce bize veda etmedi. Gerçi beklemiyordum bir veda… Hiç babamın tarzı değildi. Yılbaşında Baha’lar buradayken bir ara hepimizi çağırdı yatağının yanına öyle havadan sudan konuştu… “Yazın gelirsiniz” dedi Baha’lara, bize döndü “olmadı annenizi de alır siz gidersiniz yanlarına, ben kafamı dinlerim” dedi … Hep iyi olcağına inandı, o bu kadar inançlıyken bizler aksine nasıl inanırdık… Çok güzel bir hayatı oldu… Hayatını keyifince dolu dolu yaşadı. Bize de hayattan nasıl keyif alınacağını öğretti.
Uykuya geçmeden önce en son geçen hafta ilk defa annemin elini tuttup teşekkür etmiş… Annem yıllar sonra gönlümü aldı yine diyor…
Babam uyuyor, hayat akıyor ve biz duruyoruz… Sadece Mira’cım babamın yatak odasının kapısından girip “dede… dedee…” diye seslenince, bana dönüp bilmiş bilmiş “dedde… neeen… neeen…” (dede uyuyor) deyince, hele de geriye dönüp babama el sallayıp “dede baağ baa” (dede bay bay) deyince tutamıyorum kendimi… Kalbim sızlıyor, gözlerim doluyor, boğazın düğümleniyor ama hemen gülümsüyorum Mira’cıma… Doğru bir şey yaptığını bilsin istiyorum.
Hemen hemen hiç hatırlamayacak bugünleri ama ileride bir gün okursa bu satırları öğrensin istiyorum… Babacım bu derin uykuya dalmadan öncesinde de bir süredir sadece sadece Mira için gözünü açıyordu. Mira yine odasına koşarak girip “dede” diye sesleniyordu. Babam işitme duyusunu neredeyse tamamen kaybetmiş olsa da Mira’nın sesine uyanıyordu. Karşılıklı el sallıyorlardı, birbirlerine… Biz o kadar uğraştık oralı bile olmadı ama babamdan öğrendi el sallamayı… El sallama faslından sonra, Pepper’in topunu kapıp, Pepper ile animasyon yapıp, güldürüyorlardı babamı… Pepper topu yakalayınca, dedesi ile birlikte alkışlıyordu Mira’cım. Sonra gidip dedenin elini seviyor “dede nen neen, baaabaağ” (dede uyu sen, bay bay) deyip el sallayıp çıkıyordu…
Mira’nın öyle komik bir “dede” deyişi var ki, babamın onun sesini tam olarak duymuş olmasını diliyorum, başka da bir şey dileyemiyorum… düğümleniyorum…
Allah sabir versin, cektirmesin Ne desek bos, ates dustugu yeri yakiyor.
Allah yardımcınız olsun Banu, ne desek boş. Yardım edilecek birşey varsa haberimiz olsun…
sevgiler
gorki
bu hayatta herşey insanlar için diyoruz ama demek kolay, yaşamak zor. Ne desem bilemiyorum. Sabır, metanet, zaman…İhtiyacın olan herşey yanında olsun, senden yana olsun.
Okuduklarım bana çok tanıdık geldi, aynı duyguları 8 ay önce yaşadım. Allah sabır versin diyorum ve kendimizden biliyorum ki veriyor sabrını…
Okurken benim de boğazım düğümlendi. Ne yazacağımı bilemiyorum. Hayatını keyfince dolu dolu yaşamış, ne güzel. Senin gibi sağlam karakterli,iyi kalpli bir evlat yetiştirmiş. Sabır diliyorum en başta annene ve sana!!!
Babam yaşlandıkça hep bir korkudur içimde onu kaybetmek. Çocuğum yokken ya babam göremeden giderse aramızdan diye içten içten kaygılanırdım. Çok şükür gördü de oynadı da. Şimdi senin babanı okuyunca durduramadım gözyaşlarımı. Allah sabır versin…
Bilmiyordum Banu’cum… Yani babanın rahatsızlığından bahsetmiştin ama kötüleştiğinden hiç haberim yoktu… Ne diyeceğimi bilemiyorum çok üzüldüm… Hele böyle çaresiz beklemenin ne kadar zor olduğunu tahmin edebiliyorum… Allah sabır versin… Bir şeye ihtiyacın olursa lütfen haberim olsun… Sevgiler…
çok üzüldüm
Allah sabır versin tüm ailenize…
Allah sabır versin:(
düşünüyorumda aslında ne kadar şanslısınız. babanızla ne kadar güzel şeyler paylaşmışsınız ve şimdi onun için ne kadar üzülüyorsunuz. belki benim için kıskanılacak bir durum. 32 yaşındayım 2 çocuğum var ve dönüp baktığımda hiçbirşey paylaşamamış olmanın ezikliğini yaşıyorum. Ayrı anne baba çocuğu olmak baba sevgisinden yoksun büyümek bu yük çok ağır ve sanırım en dayanılmaz acı vereni bu. aslında şu durumunuzda bile çok çok şanslısınız benim gözümde. üzülecek göz yaşı dökecek bir babaya sahipsiniz.
Allah tüm sevenlerine bol bol sabır versin. Sevgiler…
yazdıklarını okudukça gözlerim doldu ne denir ki Allah sabır ve güç versin banucum bütün ailene..
Rahatsızlığından haberim vardı ama 8 gündür neredeydim diye kızıp durdum kendime.. Ne güzel tüm sevenleri yanında, eminim ki hissediyordur bunu o.. Torununu görmüş, onunla oynayabilmiş.. Bir dede için en güzel şey bu bence.. Moral vermek değil amacım, zira huzurla, acısız gitmesine izin vermenin mantıklı olduğunu da bilse insan, konduramaz işte.. İnsanlar nasıl huzurla geliyorlarsa dünyaya, hiç zorlamadan huzurla da gitmesi kadar güzel birşey yok ki.. İhtiyacın olursa sadece bir telefon uzağındayım Banucum, bunu biliyorsun..
Anne babamın yaşlarını bilmek bilinçaltında reddettiğim bişey sırf kaybetmek korkusu kaynaklı. Çok üzüldümm, Mira ile ilgili iletişiminde gözyaşlarıma engel olamadım düğümlendim resmen :(( Bir mucize olsa tekrar herşey eskisi gibi olsaa. Hayatın gerçeklerinin önüne geçemiyoruz ama Allah sabırlar versin
Banucuğum,
Çok ama çok üzüldüm. Okurken gözlerim doldu. Eğer bir şeye ihtiyacınız falan olursa ne olur haber ver, hemen gelirim.
Biliyor musun Mira, ikinci fotoğrafta tıpkı sana benziyor. Ne mutlu babana ki tıpkı sana benzeyen güzeller güzeli Mira’nın ona dede deyişini duydu.
Sevgiler
Umur & Ada
Banu’cum bu zor dönemi metanetinizle atlatacağınıza eminim.Mira dedesi ile ne güzel iletişim kurmuş, ikisi de şanslı paylaşımda bulunabildikleri için.Allah sabır versin ailenize.
Banu o kadar üzüldüm ki anlatamam.Sadece sabır diliyorum sana .
Cok uzuldum. Ne mutlu bize ki hayatimizdaki bu kucucuk insanlar bir sekilde bizi guldurmesini biliyor bu kotu gunlerde bile.
Butun aileye sabir diliyorum.
Banu, boğazım düğümlenerek okudum ve gerçekten çok üzüldüm.Allah sabır versin, annene, kardeşlerine ve sana…Sevgiler.
Sevgili Banu,
Hepinize Allahtan sabır diliyorum, erken yaşta babamı kaybettim ve seni çok iyi anlıyorum. Güzel anılarla avunup zaman geçiyor, kelimeler boğazımda düğümleniyor.
Keşke hep yanımızda olabilseler…
Hepinize sevgiyle sarılıyorum.
Canım;sabah sabah okudum yazını oturdum ağladım.Ama üzülme…o acı cekmıyormus ya rahat bır uykuymus ya daha ne ister insan.
Bende babacıgımı hatırladım yaşadıklarımı hatırladım da o yuzden daha farklı bir okuyuş oldu benımkı:(
Sabır diliyorum hepınıze.Annecıgınıde tebrık edıyorum dimdik duruşundan dolayı.
Banu çarpıldım başlığını görünce. çok üzüldüm, oturdum, ağladım. Allah en iyisini bilir. Onun için en hayırılsı olsun.Üzülme acı çekmediini bilmek biraz rahattlatır umarım seni. yapabileceğim herhangi birşey olursa çekinme nolur.
kalbim sizinle..
Allah tüm ailenize ve sevenlerine sabır versin…
Yazınızı okuyunca yuregim burkuldu. En azında babanızın huzurlu olması en buyuk teselli. Zor gunlerinizde tum ailenize sabır diliyorum.
Banucum;
Gözlerim dolu dolu yazını okurken hayata ne kadar güzel bir duruşun olduğunu farkettim. Yazında hayatının en zor dönemlerinden birinden geçerken nasıl da bunu kolaymış gibi yazabildiğini, için kan ağlarken minik bebişinin babanla olan iletişiminin seni nasıl güldürdüğünü ne güzel yazdığını gördüm.
Bu miniği iyi ki doğurmuşsun. Hayatındaki bir canını uğurlarken başka bir canın nasıl acıyı daha sabredilebilir kıldığını görüyorsun değil mi. Emin ol baban Mira’yı duyuyordur, sizin de yanınızda olduğunu biliyordur.
Allah sabır versin..
Esra
babasına çok düşkün biri olarak gözlerim dolarak okudum, bilmiyordum.
allah hepinize sabır versin.. metanet versin..en çokda annenize.. herşey allahtan.. allahtan ümit kesilmez
Ah çok üzgünüm, bir tek böyle zamanlarda garip geliyor blog işi, buradan haber almak, buradan geçmiş olsun, sabır dilemek. Güç, sabır dilerim hepinize.
Arkadaşlar, telefonlarınız ve mesajlarınız için teşekkür ederim. Zor günler ama bir bakıyorsunuz dayanma gücü de içinizdeymiş haberiniz yokmuş…
Banucum Allah sabırlar versin tüm ailenize..
Dualarmiz, en iyi dileklerimiz sizinle…
sabirlar diliyorum. Yasanmis guzel gunleri hatirliyor olmaniz en guzeli. Miracikda dedisinin kucagindaki resimlerr bakarak hep guzel anacak eminim ki.
Yüzü çok huzurlu ,ağrısı sızısı yok demekmiş bu durum.(Baban hep huzurlu olsun)
Kimse sızlanmıyor yapamadıklarımızdan yaşayamadıklarımızdan değil yaşanmış güzel günlerden bahsediyoruz.(Ne güzel bir ailesiniz )
Daha çok şey yazacaktım ama gözyaşlarımı tutamıyorum.Mira’ nın ‘ dede uyuyor, dede bay bay ‘demesi insanın yüreğini parçalıyor.Allah size sabır versin .Zor günler geçiriyorsunuz , dualarımız hep sizinle.