Home > yapmalık > Kardan Adam ve Kar’a İlk Merhaba

Kardan Adam ve Kar’a İlk Merhaba

Şubat 24th, 2009 banu Leave a comment Go to comments

Hafta Sonu Raporu - 2

Haftasonu lapa lapa kar yağdı. Uzun zamandır kar yağışına sevinmeyi unuttuğumu… aman yollar kapanacak… don olacak… arabalar kayacak… endişelerinin gözümü kör ettiğini farkettim. Oysa çocukken içim içime sığmazdı lapa lapa yağan karı görünce… Yalvar yakar dışarı çıkar, yün eldivenlerden ellerimiz, botların içinden ayaklarımız donana kadar oynardık…

Cumartesi… Mira uyurken… Dışarıda lapa lapa kar yağarken yolların durumu ile ilgili kaygı bulutlarını kovaladım. Dışarı çıktım… Camın önüne küçük bir kardan adam yaptım. Mira’cım uyanınca merhaba desin diye…

Ama Mira’cım inatla uyanmadı. Ben de daha fazla gecikmemek için onu uyurken paketleyip Arda’nın doğumgününe götürdüm. Arda’dan sonra Cenk ile buluştuk. Kıvılcım ve Çınar’a surpriz baskın yaptık derken eve döndüğümüzde hava kararmıştı. Göremedi kardan arkadaşını… Pazar sabaha görür dedik ama kardan adam uyandığımda erimişti.

Yine çıktım dışarı… Bir kardan adam daha yaptım. Zor oldu bu ikincisini yapmak. Eldiven ile yapamadım, çıplak elle zor tutturdum. Ellerim dondu. Unutmuşum. Kardan adamın karın ilk yağdığı gün yapılması gerekiyordu. Yoksa karlar buzlaşınca yapışmıyor. Bir türlü kardan adam olamıyorlar.

Mira uyanınca…  Bu sefer karşılaştılar havuç burunlu - zeytin gözlü minik kardan adam ile… Onun şaşkınlığı gözümün önünde çocukluğumuzu getirdi… Etlik’teki evimiz… akşam yemeğinden sonra babam ile bahçede kardan adam yapmamız… kardeşlerim ile kartopu oynamamız… evin önündeki yokuştan kızakla kaymamız canlandı…

Kardan adam bizi kesmedi. Güneşin karları şıpır şıpır erimeye başlayacağını anlayınca, Mira’yı kat kat giydirdim. Çıktık bahçeye… Mira aya ilk ayak basan insan misali meraklı ama temkinliydi. Karın beyazlığı gözlerini kamaştırdı. Hareketlerini yavaşlattı. Hepi topu 10 dakika dışarıda vakit geçirdik ama içeri girdiğimizde yorgunluktan bayılmıştı. Sonrası yemek ve uyku… hepsi bu :)

bunlara da göz atabilirsiniz…

Categories: yapmalık Tags: ,
  1. Şubat 24th, 2009 at 12:13 | #1

    Kardan adam ve karlar içindeki tüm fotoğraflar harika görünüyor. Ben de isterdim ama Nilsu’nun şu an bunu algılayabilmesi imkansız. Artık bir dahaki kışa:) Bu arada merak ettim kara dokununca ne yaptı?

  2. itir salanci
    Şubat 24th, 2009 at 12:56 | #2

    ama beyaz karlardaki bu pembe tavsan cok sekerrr..en alt sıra soldan ikinci resim..ayaklarin kara gömülüşü, bacakların açısı, surat ifadesi…harika!
    bir dahaki kara organize olup bize gelin seğmenlere gidelim ;)

  3. Şubat 24th, 2009 at 13:42 | #3

    Çok aktif ve neşeli bir haftasonu geçirmişsiniz. Miracım çok mutlu görünüyor kardan adamı seyrederken ve karların içinde.Ne kadar düşünceli bir annesin sen Banu ,çocuğun için buz gibi soğukta çıplak elle kardan adam yapmışsın:)Bu arada sana sormak istediğim bir konu var.akıllı bebekler akademisindeki dersleri Mira ile yapıyormusun yazarsan bana çok sevinirim

  4. Şubat 24th, 2009 at 14:48 | #4

    Aynı ben de senin gibi düşünüyorum Banu, çocukken oynayacağımız kartopu veyapacağımız kardan adamlar için ne kadar sevinirdim. Hem ozamanlar en sevdiğim mevsim kıştı. Şimdi yazı seviyorum :)

  5. Şubat 24th, 2009 at 19:55 | #5

    Begümün ilk karı sanıyorum seneye olacak :) Begüm kardan adam ve kartopu ile tanışamadı bu sene,mira çok güzel çıkarmış tadını.
    Sevgiler.

  6. Şubat 25th, 2009 at 02:58 | #6

    Kardan pembe prenses olmus Mira da annesi :)) Cok sirin olmus :)

  7. primarima
    Şubat 25th, 2009 at 19:29 | #7

    Ne güzel ,biz henüz kar göremedik, oynayamadık, yuvarlanamadık o beyazlıklarda bu sene:(
    valla özendim

  8. Şubat 25th, 2009 at 21:28 | #8

    bizde cumartesi sabah balkona cıkıp kar ile oynadık..minik ellere eldiven takıp karın o minik parmaklarda erimesini seyrettik:)
    cok eglendi..usumesin diye bir dolu karı evde bir koca bir kaseye koyup kasıkla catalla ezdik:))

    keşke çamur olmasa :) heryer bemmbeyaz kalsa..

  9. Şubat 25th, 2009 at 23:55 | #9

    Cailperi, nereden buldunuz o kadar küçük eldiveni… bizimkinin eline büyük geliyor çekip çıkartıyor. Gerçi eldiven en son derdim… Çarşıda markette falan sağda solda ayakkabılarını, hatta boş bıraksak çoraplarını da çıkartıp atıyor. Peşimizden insanlar bebeğiniz düşürdü diye getiriyorlar çok şükür :)

    Primarima, darısı başınıza… Ankara’da olsaydınız bize beklerdik sizi. Hala Ankara’nın en karlı yeri bizim bahçe galiba…

    AnneveBebisi… Kar tulumu arkadaşımız kızından bize kaldı :) Pembe olayını abarttık demiştim ama kar üzerinde çok güzel durdu :)

    Begum ve Nilsu’nun annesi… Bence hiçbir zaman anlayamaz diye düşünmemek lazım. Tahmin ettiğimizden daha algıları açık… En azından camın önüne götürüp dışarıyı görmesi sağlanabilir veya bir kap kar alıp evin içine getirebilirsiniz, dokunur vs.

    Naile… Bebişler sayesinde en azından çocukluğumuzu hatırlıyorum:)

    Sinemcim.. Akıllı Bebekler Akademisindeki oyunlardan da oynuyoruz Mira ile… Hoş benden çok bakıcısı oynuyor ben çatlıyorum ama…

    Itır… aaa super fikir… bir daha ki kara sizdeyiz :)

  10. Ocak 7th, 2011 at 19:10 | #10

    Çok güzel fotoğraflar çok şirin

  1. No trackbacks yet.