Parque Infantil - Evora’da bir oyun parkı ve oyun evi
Eye of the Tiger from banu akman on Vimeo.
Çocuk sahibi olduktan sonra her anlamda dünyaya bakışımız değişiyor. Daha önce önemsiz gelen bir çok detay dikkatinizi çekmeye başlıyor. Bizim, Evora’da, Mira’dan önce önünden yürüyüp geçeceğimiz, bir çocuk parkına çarpılmamız gibi…
Öyle çok büyük veya abartılı bir park canlanmasın gözünüzde. 56000 nüfuslu bir şehirdeki onlarca parktan biri… Ancak… Oyun alanları yaş gruplarına göre düzenlenmiş, yapımında ağırlıklı ahşap malzemeler kullanılmış ve son derece estetik tasarlanmış. Çocukların kum, çakıl, çimen, hatta su ile oynayabilecekleri temiz alanlar yaratılmış. Mini basket sahası, ip merdiven alanları ile biraz daha büyük çocuklar için spor olanakları sağlanmış. Geniş yeşil alanlar bırakılmış. Ördek, tavşan gibi hayvanlar için kümesler yapılmış. Genel alanların orasına küçük ahşap bir anfitiyatro konulmuş, ara ara gösteriler düzenleniyormuş.
Bir de parkın karşılıklı iki köşesindeki küçük yapılar var ki… Bunlardan biri oyuncaklar, kitaplar, kostümler ve minik bir kukla sahnesi ile herkese açık bir oyun evi haline getirilmiş. Tam karşısındaki ise çocuk kütüphanesi olarak hizmet veriyor. Parkın içinde bir oyuncak müzesi varmış ama bunun varlığından daha sonradan haberimiz oldu.
Bunların hepsini bir arada görmek çarptı beni… Hele Mira, bu parkta kendi kendine kaydırağa tırmanmaya başlayıp, ufak bir yardım ile kaydıraktan kaymaya başlayınca bizim için ilklerin yaşandığı unutulmaz mekanlar arasında yerini aldı.
Portekiz gibi çok da gelişmemiş bir Avrupa ülkesinin, 56000 nüfuslu küçük bir şehrinde böyle bir park olabildiğine göre Ankara’da, İstanbul’da neden olmasın? Çocuklarımız bebeklerimizin daha rahat yaşayacakları bir kent için başkalarının bizim için birşeyler yapmasını bekleyerek sonuca ulaşmak zor. Harekete geçmek lazım…
Bu ortak duygu ile… “Benim ile Oynarmısın Anne” mail listelerinde “Bebekli Engelsiz Hayat” adıyla bir oluşum yeşerdi. Henüz yolun çok başında… Hedefi en öz hali ile; çocuklarımız için yaşanır kentler… Ve bizim gibi düşünen ebeveynler tarafından desteklenmeye ihtiyacı var… birşeyler ancak böyle değişebilir… değil mi?
Slamlar. Tesadüfen karşılaştık sitenizle. “Bebekle engelsiz yaşam” kısmı çok önemli bir konu bence. Siteyi inceleyip, anlamak ve yapılabilecek bir şey varsa elimizden geleni yapmak istiyoruz. Sadece bunu burada belirttiğiniz için ve de duyarlılığınız için teşekkür etmek istedik. Teşekkürler….
Bizde olsa o puzzlleların oyuncakların olduğu köşeler anında talan edilir. akşam koy sabaha oyuncakalrı orada bulamazsın. bu tarz şeylerin olması için önce toplu yaşama kültürünü öğrenmemiz lazım bence.
Çocuk parkları, bir toplumun çocuklarını ne kadar sevdiğinin ve ne kadar önem verdiğinin göstergesi bence. Bizim her şeyden önce sevginin, ilginin, tanımadığımız bebekleri, çocukları yolda durdurup ebeveynlerinden izin dahi almaksızın şapır şupur öpmekle değil de onların çocukluklarını layığıyla yaşayabilmelerini mümkün kımakla gösterilebileceğini öğrenmemiz gerekiyor.
Ben puzzle filan da istemiyorum, otopark olmaktan kurtulmuş bir parça yeşilliğe de razıyım. Bütün çocukların yüzlerinde Mira’nın fotoğraflardaki mutluluk ifadelerini görmediğimiz müddetçe rahat batmalı bize.
Çok okumak, çok düşünmek ve çok çalışmak lazım çoooook!
ç.
sermin cidden nasıl ozendim..cigdem de ustune tuz biber..
yok anacım biz parkta bir oyuncagı ortaya bırakıp baska yere kosamadık..kostugumuzda kocaman kamyon gitmişti..
karısık bu isler okuma yazmayla cozulur gibi degil
buarada ben miranın bir nolu fanıyım yaaaaa..tıpkı seloş,cınar, arda ve yigidonunoldugu gbiiiiii
ben bu bir nolu grubun fanıyımmmmmmmmmmmm
oooleeeee durmam bagırırrımmmmmmmmmmmmm
toparlanmam lazım soora ver elini “terrace time”
.))
Çok güzel görunuyor,uyduruk park görunce bile sevınıyoruz bizler.Nerde böyle parklar?
Sadece yeşilliğe bile razıyım, yeter ki yürüme mesafesinde olsun.
Gündem başlığı üzerinden biraz geçmiş ancak ben yeni gördüğüm için bir iki birşeyde ben eklemeke isterim.Banu dediğin gibi Mira olduktan sonra hayata bakış açının değiştiğinden bahsetmişsin. Çok doğru, HER İNSAN muhakkak hayatının en az bir evresinde (çocuğu olduğunda, hamilelik, yaşlandığında, fiziki bir rahatsızlık durumunda vs) yaşadığı çevrede engelli durumunda ve bu süreçte ERİŞEBİLİRLİK çok önemli. Dolayısıyla bence herkes bunu böyle algılamalı ve bu konuda hazırlanabilecek pilot projeler sosyal hayatın gerekliliği bence. Senin dediğin gibi yaşanılabilir çevre, bebekli engelsiz hayat için üzerime düşen her türlü görevde varım.