Flashback… Geçen Pazar… bağımsız ilk adımlar…
Pazar günü Sibel’in Emre Alp’inin 1. doğum günü kutlamasına katıldık… Ortak dostlarımız ile bir araya geldik. Herşey çok güzeldi. Sibel’i tüm telaş ve sıkıntılarından sıyrılıp, harika bir gün hazırladığı için kutlamak lazım…
Mira’cım haftalardır midesini bulandırıncaya kadar eli ağzına sokup dolaşıyordu. Yine bu Pazar günü ise derdinin üstteki iki ön dişinin çıkmasından kaynaklı olduğunu farkettik. 4 Ocak tarihi itibarı ile toplam 4 incisi oldu 
Veee Pazar gününün son sürprizi, Mira’cım ilk defa kendi kendine iki adım attı… Sadece iki adım hepsi o… Emeklemek daha kolay geliyor
2008′in son, 2009′un ilk haftası diye yazmaya başlamış ama Pazar gününe gelinceye kadar pilim bitmişti… Hızlı başladık dedim ya… ne haftaydı ama
Banu,
Hayırlı olsun bu minik adımlar
Mira’cım;daha nice güzel,uzuuuuuuun yıllara adım atsın sağlıkla,huzurla,mutluluk ve tabi ki onu çok seven ailesiyle…
not;bak şimdi ben de sabırsızlanmaya başladım bizim prenses için
Heyyooo bizim gelin yürüdü. Aferin ona. Eeee artık gerisi gelir.
Kolay gelsin bundan sonra sana Banucum.
Bu arada pastana bayıldım yaa süper olmuş.
Herşeyi erkenden yapmaya başlamıştı zaten Miracık.. Yaşından ve boyundan büyük işlerin prensesi, elbette yürür şimdiden annesi..
Banucum,
Mira’nın o minik adımlarını atarken duyduğu heyecan ve herşeyi yapabilirim artık duygusu dilerim, hayatı boyunca hep artarak sürer.
O güzel gülüşlerini dolduran minik incileri ne şahane dii mi? Anne olmadan önce biri bana bebeğinin her bir minicik dişi için uzun uzun güzellemeler yazacaksın deseydi güler geçerdim herhalde.
Mira’yı ve seni kocamaaan öperiz.
ç.-s.
Not: Diş kaşıntısını yanağını, çeneni, burnunu ısırarak giderme dönemi başlamıştır. Haberin olsun.