Home > gelişim notları, hatırlamalık, ilkler, oyun, yuva > Jessica’nın aşkına…

Jessica’nın aşkına…

Binbir Çiçek‘te bugün;
Mira’cım “ben işe gidiyorum” dediğimde, “anne üüüü kal… kal” diye isyan bayrağını kaldırdı.
Hilal Hanım ona “Anne işe gitsin. Sen Jessica’ya havuç vermek ister misin? diye sorunca…
“isteeerem… tamam… sen git” dedi !
Jessica’nın aşkına büzük dudaklar ile çıkış vizesini aldık !

Ben gittikten sonra ağlamasa da… bir ara - kısa bir süre - içlenerek beni aramış… O an gelseydim çok duygu yüklü dakikalar yaşayabilirdik ya neyse ki gelmedim…

mükemmel zamanlama :

Ben geldiğimde keyifle yemek yiyordu. Sonrasında beni gördüğünde çok sevindi ve elimden tuttuğu gibi sınıfa götürdü… bıdı bıdı anlattı; Çınar boya yapmış, kağıdı yırtılmış, Mira Jess’e havuç vermiş, tavşan havucu ham demiş… Mira gitmesin, kalsın, anne de kalsın, oynasınlarmış…  - Ah güzel kızım isteklerimizin hepsi bir arada olamıyor ne yazık ki… - O kadar keyifle anlatmaya çalışıyordu ki bu sefer kendimi zorla çıkarttım sınıftan :)

Bundan sonra ki raundda kapıdan vedalaşacağız… Burasının yetişkinlerin değil, Mira ve arkadaşlarının mekanı olduğu konusunda kendi kendime telkin halindeyim.

Tavşan Jessica ile kızımın kalbini kazandıklarını söylediğimde, bahara bahçeye bir kuzu, bir kaç tavuk almak gibi fikirleri olduğunu da duydum… Hala içimin çok küçük bir yanı; çalışmak durumunda olmasaydım, tüm gün kızımla birlikte olacak vaktim olsaydı, Hatice doğuracak diye apar topar yuvaya başlatmasaydım, evde hazırladığımız ortamın keyfini çıkartsaydık gibi duygusal ataklar yaparken… Eve kuzu veya tavuk alamayacağımı düşünerek pek mutlu oldum…

Bu arada fotoğraf çekmeme izin verdiler ya… raflarda hazırlanmış tepsileri, evde yapılabilecek etkinlik arayanlara fikir vermesi açısından yakından fotoğrafladım. Bir çoğunu zaman zaman evde yapıyoruz. Benim yemlik olarak adlandırdığım mutfaktaki taburenin üzerine benzer bir tepsi hazırlayıp bırakıyoruz. Bizim küçük cadı evin içinde süpürgesini arar gibi dolaşırken eninde sonunda soluğu yemlikte alıyor :) sonrasında Mira huşu içinde keşiflerde bulunuyor, biz evdeki mutlak sessizliğin tadını çıkartıyoruz :) ohhh…

bunlara da göz atabilirsiniz…

  1. Ocak 12th, 2010 at 00:20 | #1

    ne güzel bir yer ben de istiyorum aynısından buraya ..mira çok mutlu gözüküyor sizin eve de istemesin bir jessica :)

  2. Ocak 12th, 2010 at 08:34 | #2

    mira kindergarten’a mi basladi???? Ilk büyük adim… Ay cok tatli masallah… O tavsancigi kus kafesini koymuslar yaaaa, ben görünce üzüldüm biraz. Annemlerinde tavsani var, bu tavsancigin kafesinin yaninda bizimkinin kafesi saray gibi. Belki sizde bir jessica alirsiniz, egitildiklerinde cok temiz hayvanlar…
    Miracik cok mutlu, belli ki hemen alismis… Insallah uzun süre böyle devam eder…

  3. dönay
    Ocak 12th, 2010 at 09:19 | #3

    aynısından İstanbul’da istiyorum :)))

  4. Ocak 12th, 2010 at 09:32 | #4

    ben de aynısından istanbul’da istiyoruuum!!
    çok sevindim Miracık adına, her şey gönlünüzce olsun :)

  5. Ocak 12th, 2010 at 10:23 | #5

    Ne güzel bir “yuva”, henüz aramadım ama, kzım için seneye böyle bir yer bulabilsem İzmir’de keşke :)

  6. Ocak 12th, 2010 at 10:44 | #6

    Demet… evde dursak, alırım bir Jessica… bizim için yerleşik hayata geçene kadar evde herhangi bir evcil hayvan beslemek gibi bir ihtimal gözükmemekte… sokak kedi ve köpeklerimiz ile yetiniyoruz :)

    Yeliz… Tavşanın kafesi konusunda bir parantez açmalıydım. Komşulardan biri bakamadığı tavşanını bırakmış kreşe bu kafes ile… Artık burada yaşayacağı için büyük bir kafes alacaklarmış :) Dediğin gibi bizim için büyük bir adım, bu yuvaya başlama olayı… belli ki o çabuk alışacak. ben de alışacağım…

    dönay… huysuz… size de teşekkürler… gönlünüze göre bir yer bulmanızı dilerim.

  1. No trackbacks yet.